Ο παρών τόμος αποτελεί μια εκτεταμένη ανθολογία από το σύνολο του έργου του κορυφαίου Αμερικανού ποιητή, καθώς περιέχει τα σημαντικότερα ποιήματα που έγραψε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και έρχεται να καλύψει ένα κενό στην ελληνική βιβλιογραφία.

Τη μετάφραση και επιλογή έχουν κάνει η Ελένη Ηλιοπούλου και η Κατερίνα Ηλιοπούλου. Το βιβλίο περιλαμβάνει επίσης σημειώσεις και εργοβιογραφία, καθώς και επίμετρο της Κατερίνας Ηλιοπούλου και πρόλογο της καθηγήτριας Αγγλικής Φιλολογίας Ντόρας Τσιμπούκη.

Το έργο του Γουόλτ Γουίτμαν επηρέασε όχι μόνο την αγγλόφωνη αλλά και την παγκόσμια λογοτεχνία. Η ποίησή του αντλεί από κάθε δυνατή περιοχή του ορατού και του αόρατου για να δημιουργήσει το ιδιαίτερο ποιητικό του σύμπαν, που χωράει τα πάντα. Την αστική ζωή και την άγρια φύση, τη θάλασσα και την πορεία των άστρων, σκέψεις για τον χρόνο, τη θνητότητα, τον έρωτα και το σεξ, τον αυτοερωτισμό, το ανθρώπινο μεγαλείο και τη χυδαιότητα, τον πόλεμο και τον ηρωισμό, τη φτώχεια και τα βάσανα, την αρρώστια, την υποκρισία των πολιτικών, τα ζώα, τα επαγγέλματα και την οικογενειακή ζωή, τη συντροφικότητα, τις θρησκείες και τη δημοκρατία.

 

Ορμή, κι ορμή κι ορμή,
Πάντοτε η γεννήτρια ορμή του κόσμου.

​

Στον Γουίτμαν αυτός ο κόσμος, ο υπαρκτός κόσμος, ο υλικός, ο ανθρώπινος, ο ζωικός, ο οργανικός και ο ανόργανος, αποτελεί το μέγα μυστήριο και τη μαγεία· δεν υπάρχει συμβολισμός ούτε αλληγορία, όλα είναι φανερά, όλα είναι κυριολεκτικά. Το ποιητικό εγώ εμφανίζεται πανίσχυρο, πολλαπλό, αντιφατικό, επικυρώνοντας όλες τις πλευρές του μέσα στο ποίημα  ̶  διευρύνεται ώστε να περιλαμβάνει όλους και όλα.

​

Κληροδοτώ τον εαυτό μου στο χώμα για να γεννηθεί μέσα από τη χλόη που αγαπώ,
Αν με επιθυμήσεις, ψάξε με κάτω από τις σόλες των παπουτσιών σου.

​

Δεν θα ξέρεις ποιος είμαι ή τι σημαίνω,
Ωστόσο εγώ θα σε γεμίζω με υγεία,
Το αίμα σου θα κρατώ καθαρό και θα το δυναμώνω.

​

Κι αν με την πρώτη δεν με βρεις μη χάσεις το κουράγιο σου,
Άμα δεν είμαι σε ένα μέρος, ψάξε σε κάποιο άλλο,
Κάπου έχω σταθεί και σε περιμένω.

​

***

​

Ο Γουόλτ Γουίτμαν (1819-1892) θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς ποιητές και ιδρυτής της μοντέρνας Αμερικάνικης ποίησης. Υπέρμαχος του ελεύθερου στίχου, υμνητής της φύσης, του κορμιού, αντρικού και γυναικείου, του παλμού της ζωής σε κάθε έκφανσή του, της δημοκρατίας των μαζών και της ελευθερίας, φιλόσοφος, πανερωτικός, πανθεϊστής, μυστικιστής, βάρβαρος και σαρωτικός, αντισυμβατικός και βέβηλος, οραματιστής κι εμψυχωτής του νεοσύστατου αμερικανικού έθνους, ο Γουίτμαν θα επηρεάσει και θα μπολιάσει με το έργο του  όχι μόνο την αγγλόφωνη αλλά την παγκόσμια λογοτεχνία. Γεννήθηκε στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, δεύτερος γιος μιας οικογένειας με συνολικά εννέα παιδιά. Αφού εργάστηκε σε μια σειρά από επαγγέλματα το 1855 εξέδωσε με δικά του έξοδα την πρώτη μορφή του έργου του Φύλλα Χλόης (Leaves of Grass), μία ποιητική συλλογή δώδεκα ποιημάτων, ανάμεσά τους και το εμβληματικό του κρέντο, «Το τραγούδι του εαυτού μου μου». Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, δούλεψε ως εθελοντής νοσοκόμος στην Ουάσινγκτον στην οποία έζησε για 11 χρόνια και έγραψε την συλλογή ποιημάτων Τύμπανα του πολέμου [Drum Taps], η οποία αργότερα συμπεριλήφθηκε στο συνολικό έργο του. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ο Γουίτμαν συνέχισε να εμπλουτίζει και να επανεκδίδει το βιβλίο του, το οποίο στην τελική όγδοη έκδοση το 1891, ένα χρόνο πριν το θάνατό του,  περιλαμβάνει τετρακόσια ποιήματα.

«Είμαι θεϊκός και μέσα και έξω, και καθιστώ ιερό οτιδήποτε αγγίζω ή μ’ αγγίζει,
Η μυρωδιά αυτής της μασχάλης άρωμα πιο εκλεπτυσμένο από την προσευχή,
Αυτό το κεφάλι ανώτερο από εκκλησίες, βίβλους κι όλα τα δόγματα».
(«Το τραγούδι του εαυτού μου»)

​

​