Το όνειρό σου

 

Ποιος μπορεί να σου πει να μην ονειρεύεσαι; Ποιος μπορεί να αποφασίσει για το τι θα σκεφτείς, τι θα προσπαθήσεις να πραγματοποιήσεις, τι θα τολμήσεις να πράξεις, σε ποια διαδικασία θα υποβάλεις τον εαυτό σου, για να πετύχεις έναν στόχο, ένα σου όνειρο;

Η ενθάρρυνση είναι και πρέπει να είναι το κύριο μέλημα κάποιου που έχει καταφέρει ήδη κάτι -ή όχι απαραίτητα- το οποίο εσύ ονειρεύεσαι. Πόσο θα αργούσε ένα μωρό να περπατήσει αν δεν του έδινε ποτέ κάποιος αγάπη και δύναμη, πώς θα ολοκλήρωνε κάποιος με επιτυχία έναν οποιονδήποτε εκπαιδευτικό κύκλο αν δεν είχε τη συμπαράσταση της οικογένειάς του; Ποια θα ήταν η εξέλιξη ορισμένων ανθρώπων αν δεν πίστευε κανείς σε αυτούς, στις δυνατότητές τους;

Με αφορμή ένα περιστατικό που έμαθα πρόσφατα, για μια αντίστοιχη περίπτωση ενός ανθρώπου που θεωρεί τον εαυτό του ιδιαίτερα ικανό και άρα κατάλληλο να αποθαρρύνει έναν νέο και ενθουσιώδη φίλο, γράφω αυτές τις λίγες γραμμές, για να του πω απλά ότι δεν υπάρχει «προορισμός» που δεν μπορούμε να φτάσουμε, αν πραγματικά το θέλουμε. Σαφώς & θέλει κόπο, διαρκή προσπάθεια και υπομονή. Αλλά δεν αξίζει τελικά; Τα όνειρα απαιτούν προσπάθεια και κάποιες φορές θυσίες. Όμως τη στιγμή που θα πραγματοποιήσουμε ένα, το πρώτο μας, θα νιώσουμε τόσο δυνατοί που όλα όσα έχουν ειπωθεί θα ξεχαστούν αίφνης.

Και επειδή νομίζω πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη μιζέρια από το να αποθαρρύνεις έναν άνθρωπο που προσπαθεί, να του κόψεις τα φτερά πριν καν δοκιμάσει να πετάξει, θα πω απλά σε σένα που, με απογοήτευση, μου διηγήθηκες αυτό το περιστατικό, να μην επιτρέψεις ξανά σε κανέναν να σε «φρενάρει» ή ακόμη και να προσπαθήσει να σου αλλάξει πορεία! Το όνειρο σού ανήκει και είναι δικός σου ο αγώνας. Να το πραγματοποιήσεις, όχι γιατί πρέπει να αποδείξεις σε κάποιον ότι τελικά άξιζες, αλλά επειδή το χρωστάς στον εαυτό σου, επειδή το θέλεις πραγματικά.