Αδράνεια - Σωτήρης Μπουγιούκας | Εκδόσεις Πνοή

​

«Ένα μεσημέρι μιας Μεγάλης Τρίτης κάποιου Απριλίου, ο ήρωάς μας, ένας άντρας τριάντα χρόνων, κατευθύνεται στον χώρο της εργασίας του, ένα καφέ-ζαχαροπλαστείο στο κέντρο ενός μικρομεσαίου προαστίου στα βόρεια της πόλης». Η αδράνεια της Φύσης των ανθρώπων, όταν κοντεύει το σημείο εξάντλησης μα και πλήρους επαναλειτουργίας των αμυνόμενων επιθέσεων των ενστίκτων της μνήμης που προσμένει αντίκρυ των κυκλοθυμικών πελάγων μεταξύ συνείδησης και ασυνείδητου έναν εαυτό της από τα βάθη της προπατορικής προδοσίας, δεν θα μπορούσε να βρει αρτιότερο εκφραστή από την πένα του κύριου Σωτήρη Μπουγιούκα. «Είκοσι λεπτά αργότερα, η οργή του ουρανού μοιάζει να καταλαγιάζει κάπως. Η ένταση έχει πλέον εξασθενήσει αρκετά. Τότε βγαίνει στον δρόμο ξανά, μα σύντομα καταλαβαίνει πως δεν έχει νόημα να συνεχίσει να περπατάει». Η, τύπου κωδικοποιημένων επιφωνημάτων που γίνονται αντιληπτά, μέσω της έσω επαφής, μονάχα απ’ τον στεναγμό τους, νουβέλα «Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ», από τις εκδόσεις Πνοή, είναι μια υμνητική, πρωτίστως προς τον εαυτό της, παρέλαση της αλήθειας η οποία καθώς βαδίζει σε δρόμους δίχως ταυτότητα συλλογίζεται το αγέννητο παρελθόν της σε σχέση με το τετελεσμένο μέλλον της και κάθε σκέψη της δίνει το όνομά της σε όλα τα φοβισμένα βλέμματα των σιωπών βαπτίζοντας τα ατόφιο θάρρος. «Το μυαλό του είναι μπερδεμένο και πιάνει το κεφάλι του. Για να δούμε, απ’ τη στιγμή που δεν είδα τίποτα και η πόρτα της πολυκατοικίας ήταν κλειδωμένη, είναι βέβαιο ότι δεν μπήκε κάποιος». Η ώρα περνά ξεχνώντας και αμφισβητώντας τον χρόνο που μετουσιώνεται σε μια μονάδα υποπολλαπλάσια του μίσους απέναντι στο καθεστώς του Όλου. Ένα κύμα, μιας θάλασσας συνώνυμης του πεπρωμένου, ο έρωτας που επαναλαμβάνεται σε άλλη όμως πτώση και σε άλλο ρυθμό. «Καθώς τον ακούει, ένα κομμάτι του εξοργίζεται, κυρίως γιατί εκείνος βιώνει τώρα πραγματικό τρόμο. “Βούλωσ’ το, ρε ηλίθιε παρανοϊκέ!” σκέφτεται, μα έπειτα αυτοσαρκάζεται». 

Κολύμπησα σε όλο το μήκος του αναγνώσματος και αισθάνθηκα σ’ ολάκερη την ψυχή μου τα πιο ευλογημένα καλοκαίρια της Λογοτεχνίας. Συγχαρητήρια και καλοτάξιδο κύριε Σωτήρη Μπουγιούκα.

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

«Βαριανασαίνει, σκέφτεται πράγματα θλιβερά κι η αυτοπεποίθησή του βρίσκεται στο μηδέν. Είναι τόσο βαρύ αυτό το συναίσθημα, που πρέπει κάνει κάτι επειγόντως. Πρέπει να βγει από το τούνελ αμέσως, να κάνει οτιδήποτε για να αισθανθεί καλύτερα, οτιδήποτε, τα πάντα. Ίσως να πρέπει να πάρει τηλέφωνο τους γονείς του και να κλάψει –η αξιοπρέπεια δεν παίζει ρόλο τώρα– ίσως να πρέπει να δει έναν φίλο του, ίσως να πρέπει να τηλεφωνήσει ακόμα και σ’ αυτήν· αλλά όχι, αυτό δεν μπορεί να το κάνει με τίποτα, αυτή θα είναι η απόλυτη παραδοχή της ήττας του, η απόλυτη ξεφτίλα – όχι, η ταπείνωση έχει και τα όριά της. Άλλωστε, το τελευταίο τηλεφώνημα το έκανε εκείνος τον Μάιο του ’12».

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

 Ο Σωτήρης Μπουγιούκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Κοινωνική Εργασία, από το 2010 εκπαιδεύεται στην ψυχανάλυση. Σήμερα, ζει και εργάζεται ως επαγγελματίας υγείας στην Κηφισιά. «Η αδράνεια» είναι το πρώτο του βιβλίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.