Επιθεωρητής - βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Νικολάι Γκόγκολ | Tempus Verum-Εν Αθήναις

 

Ένα από τα σημαντικότερα έργα της ρωσικής λογοτεχνίας, «ο επιθεωρητής» του Νικολάι Γκόγκολ, διασκευάζεται και παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Tempus Verum Εν Αθήναις. Ο δημιουργός του σύγχρονου μυθιστορήματος και εμβληματικός θεατρικός συγγραφέας κληροδότησε ένα δυνατό κείμενο, μία θεατρική αποκάλυψη της εποχής του, όπου συνυπάρχει το σατιρικό και το τραγικό.

 

Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά του έργου αναδύονται αριστοτεχνικά μέσα από την παράσταση «επιθεωρητής» του Γιώργου Παπαγεωργίου. Ο θεατής γίνεται κοινωνός της διττής υπόστασης του κειμένου του Γκόγκολ, ο όποιος περιγράφει τη γελοιότητα ή την κατωτερότητα της ανθρώπινης ύπαρξης ούτως ώστε να αφυπνίσει για την αθλιότητα της κοινωνίας.

 

Οι ρεαλιστικές περιγραφές αλλά και το σατιρικό πνεύμα μεταδίδονται άριστα από την ομάδα των ηθοποιών.

 

Η Μαρία Διακοπαναγιώτου (Άννα Αντρέγεβνα) δράττεται της θεατρικής ευκαιρίας  και ξεδιπλώνει για ακόμη μια φορά το πηγαίο ταλέντο της. Η ηθοποιός αποδίδει αριστοτεχνικά την αφέλεια της γυναίκας της ρωσικής επαρχίας καταφεύγοντας μάλιστα συχνά σε γλωσσικά ατοπήματα για να υπηρετήσει αυτήν τη συνθήκη. Ο εκφραστικός πλούτος, ο καθηλωτικός στόμφος της φωνής της και η αμεσότητα με το κοινό είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της ερμηνείας. Η έκπληξη, σε κομβικό σημείο της παράστασης, της εμφάνισης της ως άλλης Κάρμεν παράγει έναν ξεκαρδιστικό τόνο που συνεπαίρνει τους θεατές.

​

Ο σύζυγος της, ο έπαρχος Αντόν Αντόνοβιτς ενσαρκώνεται άριστα από τον ηθοποιό Θανάση Ζερίτη ο οποίος σκιαγραφεί με ακρίβεια τον αφελή, κουτοπόνηρο επαρχιώτη της εποχής. Η έξυπνη κινησιολογία του, οι γκροτέσκο εκφράσεις του, ο καθαρός και στομφώδης λόγος παραπέμπουν στις κλασικές φιγούρες της επιθεώρησης.

 

Ο Πάνος Παπαδόπουλος (Ιβάν Αλεξάντροβιτς Χλεστιακώφ) με την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του και τον ανάλογο χρωματισμό της ενισχύει τον σατιρικό χαρακτήρα του κειμένου ενώ παράλληλα χωρίς υπερβολές και ερμηνευτικές ακρότητες είναι ένας έξοχος -υποτιθέμενος- επιθεωρητής. Η υποκριτική του δεινότητα μεταφέρει το κοινό με ευκολία από τη διακωμώδηση στη νοσταλγία. Οι θεατές με ιδιαίτερη συγκίνηση τον παρακολουθούν να αναπολεί την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Πετρούπολη μεταδίδοντας τη συναισθηματική φόρτιση των δυνατών αναμνήσεων του ήρωα.

 

Αξιοπρόσεκτοι και οι δύο νέοι ηθοποιοί, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος (Οσίπ)  και Μαρία Πετεβή (Μαρία Αντόνοβνα) η ερμηνέια των οποίων στη σκηνή του Tempus Verum δίνει μια ξεχωριστή βαρύτητα στο έργο και αποτελεί ένα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο δείγμα  της νέας γενιάς ηθοποιών του ελληνικού θεάτρου.

​

Η παράσταση είναι μουσικά επενδυμένη από τον ταλαντούχο Γιάννη Λατουσάκη  ο οποίος σε μια ευφυή περφόρμανς, χρησιμοποιώντας μόνο ένα όργανο και τους ήχους του στόματος του, συμπληρώνει τις ερμηνείες των ηθοποιών και δημιουργεί την ψευδαίσθηση της παρουσίας ενός μουσικού συνόλου επί σκηνής που άλλοτε προκαλεί γέλια μέχρι δακρύων και άλλοτε δάκρυα συγκίνησης.

​

Ο σκηνοθέτης Γιώργος Παπαγεωργίου καταφέρνει από το πρώτο λεπτό της παράστασης να εισάγει τον θεατή  στο κλίμα της -στα όρια- παρωδίας των ρεαλιστικών συμβάσεων της εποχής, Η κινησιολογία των ηθοποιών, η θέση τους στη σκηνή, η επιτάχυνση ή η επιβράδυνση του λόγου, τα ευρηματικά και διαφορετικά επίπεδα στο χώρο αλλά και στην έκφραση ερμηνείας (πίσω από το παραβάν, μέσα από τον καθρέφτη, με τη χρήση διαφορετικών φωνών) χαρακτηρίζουν τη νέα αυτή προσέγγιση του κλασικού έργου. Οι πρώτες αποστροφές των ηθοποιών, τα έξυπνα αποσπώμενα σκηνικά της Κατερίνας Αριαννούτσου -που μοιάζουν με υπαίθριο μικρό θέατρο,  ή ακόμη και βεστιάριο και με τον κατάλληλο φωτισμό μετατρέπονται σε διαφορετικές σκηνές δράσης και προώθησης της πλοκής- δίνουν αμέσως το στίγμα μιας καλοκουρδισμένης παράστασης.

​

Οι περιγραφές της ψυχολογικής κατάστασης των ηρώων εντός του ιστορικού πλαισίου ενισχυμένες από την καινοτόμα συνύπαρξη των συντελεστών της παράστασης αυτής, συστήνουν επιτυχώς στο σκεπτόμενο θεατή τα βαθιά μηνύματα του έργου και επαναφέρουν στο νου τη διακειμενικότητα του, τη διαχρονική πεποίθηση πως «έχουμε βγει όλοι από το παλτό του Γκόγκολ».

​

​

Πάνος Αντωνόπουλος

​

​

​​

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου

Σκηνικά: Κατερίνα Αριαννούτσου

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Χορογραφία: Μαρίζα Τσίγκα

 

Παίζουν: Μαρία Διακοπαναγιώτου, Θανάσης Ζερίτης, Πάνος Παπαδόπουλος, Μαρία Πετεβή, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος και ο μουσικός: Γιάννης Λατουσάκης

 

​​

​

Tempus Verum-Εν Αθήναις - Ιάκχου 19- Γκάζι, 11854 Αθήνα, 21 0342 5170

​

Διάρκεια: 80 λεπτά

Τιμές Εισιτηρίων: Από 12€

Διάρκεια Παραστάσεων: Από 7 Οκτωβρίου έως 21 Ιανουαρίου 2020

Πληροφορίες: Προπώληση στο viva.gr

Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

​