Ανθρωποφύλακες | Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

 

Μια μαύρη περίοδος της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας ξαναζωντανεύει στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, εκεί όπου οι ανθρωποφύλακες παίρνουν σάρκα και οστά και συνταράσσουν το θεατρόφιλο κοινό της Αθήνας.

 

Οι θεατές γίνονται κοινωνοί της συγκλονιστικής μαρτυρίας του Περικλή Κοροβέση με αυτήν την άριστα διασκευασμένη παράσταση του βιβλίου «Ανθρωποφύλακες» από την Άνδρη Θεοδότου, γίνονται μάρτυρες των ανατριχιαστικών περιγραφών του ανθρώπου που υπέστη τα βασανιστήρια του καθεστώτος της Χούντας.

 

Η εξαιρετική διασκευή της Θεοδότου και η σπουδαία σκηνοθεσία του Μάνου Βαβαδάκη αποτυπώνουν τη μαρτυρία του καλλιτέχνη Περικλή Κοροβέση που καταλήγει στο κολαστήριο των βασανιστηρίων της Δικτατορίας των συνταγματαρχών ως κομμουνιστής - πολιτικός κρατούμενος.

 

Η καθηλωτική ερμηνεία του Νέστορα Κοψιδά τονίζει τη δύναμη της ψυχής του ήρωα που εμφορείται από υψηλά ιδανικά και αξίες και που συνέβαλε στο να μπορέσει να υπομείνει ο ήρωας τα απάνθρωπα βασανιστήρια, τα οποία το κοινό ακούει με την ίδια έκπληξη και τον ίδιο πόνο της ανάμνησης μα και γενετήσιας μνήμης. Η άμεση αφήγηση υποβάλλει τον θεατή και τον μεταφέρει στο σκοτεινό πλαίσιο που το καθεστώς είχε θέσει για τους αντιφρονούντες. Ο Νέστορας Κοψιδάς χωρίς υποκριτικές κορώνες με λιτό και αριστοτεχνικά δομημένο λόγο, με μια άμεση και δυνατή ερμηνεία ψυχής καθιστά και επαναφέρει το μήνυμα της αποκατάστασης των δημοκρατικών αξιών στον πυρήνα της σύγχρονης κοινωνίας. 

 

Οι ευφυείς παρεμβάσεις των τριών ηθοποιών, της Θεοδώρας Γεωργακοπούλου, της Ελένης  Ζαχοπούλου και του Άρη Λάσκου σε κομβικά σημεία του μονολογου με στοιχεία μιούζικαλ ή ακόμη και ιταλικής πρόζας δεν είναι τίποτ’άλλο παρά η σοκαριστική αποτύπωση της τότε πραγματικότητας, η βιτρίνα της επίπλαστης ευδαιμονίας που προωθούσε ως γενική εικόνα η Χούντα. Το κοινό ωθείται επιτυχώς στο να πραγματοποιεί συνειρμούς, να συνειδητοποίει αβίαστα, να επαναφέρει στη μνήμη του  τη σκληρή αντίθεση της πραγματικότητας των ανθρώπων που ονομάστηκαν εχθροί της δημοκρατίας με όλους όσοι βρίσκονταν στην αντίπερα όχθη, ίσως έχοντας την εύνοια του καθεστώτος ή απλά μια ένοχη σιωπή.

 

Η εναλλαγή των σκληρών εικόνων των βασανιστηρίων με την αποτύπωση στιγμών ανεμελιάς και ψεύτικης ευμάρειας και ακμής, η αντίθεση ανάμεσα στη ζωή των απάνθρωπα βασανισμένων και αυτών που απολάμβαναν τον άρτον και τα θεάματα του καθεστώτος μεταδίδεται άριστα από τη σπουδαία αυτή παράσταση.  Σε αυτό συνέβαλαν επίσης και τα φανταχτερά, εντυπωσιακά κοστούμια των τριών σε συνάρτηση με τη λιτή εμφάνιση του Κοψιδά. Η άριστη κινησιολογία  των ηθοποιών ενισχύει τη σύγκρουση των δυο κόσμων. Ο Κοροβέσης με μικρές αργές κινήσεις συμβατές με τη βεβαρυμμένη ψυχολογία του αντιπαρατίθεται στις ανάλαφρες κινήσεις ιδιαίτερής χάρης και κομψότητας των δύο γυναικών καλλιτέχνιδων της εποχής μα και του άντρα κομπέρ που παραπέμπει στον αντίστοιχο «παρουσιαστή» της χούντας Γιώργο Οικονομίδη.

 

Ο Νέστορας Κοψιδάς εξέρχεται από το λαβωμένο του σώμα και αφηγείται σαν αιωρούμενος θεατής τα όσα του έχουν συμβεί : Ένας μηχανισμός που του δίνει δύναμη να αντέξει τα βασανιστήριά του, να τα δει από κάποια απόσταση, να λυτρωθεί ίσως από αυτά έστω και την ύστατη στιγμή.

 

Το λιτό σκηνικό αλλά και η ευρηματική αποτύπωση των λέξεων-κλειδιά από τον ήρωα στο πάτωμα της σκηνής είναι αυτά που δίνουν έμφαση στο επιθυμητό μεταφερόμενο μήνυμα.

 

Η απαρίθμηση των «επιτευγμάτων» της Επταετίας μέσα από τα κομμάτια του αναλώσιμου και εύθραυστου χαρτιού, τα οποία τελικά πέφτουν στο πάτωμα παρασύροντας μαζί τους και την ψεύτική τους διάσταση, αποτελούν ένα ακόμη δείγμα της σκηνοθετικής αρτιότητας.

 

Μια μαρτυρία στην οποία  ο θεατής βρίσκει επίκαιρα στοιχεία και μια συγχρονικότητα που θλίβει καθώς φαίνεται ότι τα ενδότερα ζητήματα που διακυβεύονται και τα ερωτήματα που τίθενται δεν έχουν πλήρως απαντηθεί.

 

Οι άριστοι φωτισμοί και η εξαίσια μουσική ενδυναμώνουν τα μηνύματα της εξαιρετικής αυτής παράστασης που δεν πρέπει να χάσετε. Ο ηθοποιός Περικλής Κοροβέσης περιγράφει το κολαστήριο της Μπουμπουλίνας και ο ηθοποιός Νέστορας Κοψιδάς μεταφέρει τον θεατή στην ίδια ταράτσα απ’ όπου αντικρίζουν μαζί τις στέγες των σπιτιών μιας πόλης όπου μικρά και μεγάλα δράματα όπως μικρά και μεγάλα θαύματα μπορούν να συμβούν καθημερινά.

​

​

Συντελεστές:
Διασκευή: Άνδρη Θεοδότου

Δραματουργία/Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού
Μουσική: Φάνης Ζαχόπουλος
Μουσική Παραγωγή: Ορέστης Πετράκης
Κίνηση: Μυρτώ Γράψα
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Γεωργακοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Τίνα Μαρινάκη
Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

Παίζουν οι: Νέστωρ Κοψιδάς, Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Ελένη Ζαχοπούλου, Άρης Λάσκος

​

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5 | Τηλ. 2103222760

​