Μια ευχή από μια έφηβη ψυχή
Χριστούγεννα. Αν έχεις ήδη σκοτώσει την παιδικότητα μέσα σου είναι η εποχή που ξεμπροστιάζεται η ψυχή σου από τη γιορτινή ατμόσφαιρα και νιώθεις ότι πουθενά δεν μπορείς να κρυφτείς ώστε να μη χρειαστεί να παραδεχτείς ότι σε έχει φθείρει η ρουτίνα της πλασματικής ενήλικης ζωής.
Θα μου άρεσαν πολύ τα Χριστούγεννα -όπως μου άρεσαν πολύ όταν ήμουν παιδί- αν δεν έβλεπα πια και την ψυχαναγκαστική πλευρά κάτω από την οποία τα αντιμετωπίζουν πολλοί “μεγάλοι”. Τα πάντα τριγύρω στολισμένα μα οι ψυχές μας κενές. Γερασμένες και θυσιασμένες στον βωμό της επιβίωσης και της ανισότητας σε κάθε επίπεδο. Για άλλους τα λαμπιόνια φανερώνουν γιορτή για άλλους φωτίζουν τη μοναξιά, την απομόνωση, τις αδικίες και τα χάσματα.
Είμαι άνθρωπος φύσει αισιόδοξος κι αγγίζω τα όρια του ουτοπισμού ουκ ολίγες φορές. Μέσα μου, όμως, επέλεξα να παραμείνω κάπου στην εφηβεία όπου το μεταίχμιο της παιδικότητας και της συνειδητοποίησης του κόσμου καταλήγει σε ένα εκρηκτικό κοκτέιλ συναισθημάτων. Ελπίζω να ανήκετε σε εκείνους που ακόμη η παιδική τους ψυχή πιστεύει στον Άγιο Βασίλη. Σε έναν Άγιο Βασίλη φορτωμένο με ελπίδα, αγάπη και δικαιοσύνη.
Μόνο έτσι τα Χριστούγεννα έχουν νόημα είτε πιστεύει κανείς γενικότερα από θρησκευτικής άποψης είτε όχι. Είναι όμορφο να γιορτάζεις επειδή το νιώθεις κι όχι από υποχρέωση όπως κατέληξαν να λειτουργούν σχεδόν σε κάθε επίπεδο οι ενηλικιωμένες τους ψυχές. Αν, πάλι, ανήκεις στους αιώνιους έφηβους είσαι καταδικασμένος να ενοχλείσαι σε βαθμό επανάστασης από όλα τα άσχημα αλλά να ενθουσιάζεσαι ταυτόχρονα από την ίδια τη ζωή όντας ερωτευμένος με τα πάντα.
Για σένα τα Χριστούγεννα είναι ευκαιρία να γιορτάσεις μέχρι τελικής πτώσης όπως θα έκανες όταν ήσουν παιδί προσπαθώντας να ισορροπήσεις με το προβληματισμένο σου μυαλό όπως δεν κάνει πια σχεδόν κανείς μεγάλος. Ας μη θυμόμαστε τους γύρω μας μόνο στις γιορτές κι ας μη στολίζουμε τον κόσμο μας μόνο με λαμπάκια κι όμορφα αντικείμενα. Είθε τα επόμενα Χριστούγεννα να ξεκινήσουμε πρώτα από τις ψυχές μας.
Έλλη Πράντζου
Η Έλλη Πράντζου έχει σπουδάσει στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Συνέχισε τις σπουδές υποκριτικής στην Ανώτερη Δραματική Σχολή "Σύγχρονο Θέατρο-Βασίλης Διαμαντόπουλος". Συμμετείχε κατά καιρούς σε διάφορες παραστάσεις θεατρικών ομάδων της Θεσσαλονίκης. Ενδιαφέροντά της μεταξύ άλλων είναι η ψυχολογία, η φιλοσοφία, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία κι η φωτογραφία. Μεγάλος της έρωτας είναι το γράψιμο, το οποίο την κέρδισε από μικρή ηλικία. Το Χάος είναι το πρώτο της βιβλίο από τις εκδόσεις Οσελότος.