Η φαλακρή τραγουδίστρια - Θέατρο Τέχνης

 

Το παράλογο στη θεατρική σκηνή Φρυνίχου του θεάτρου Τέχνης εισέρχεται προσωρινά σε ένα λογικό πλαίσιο. Στην παράσταση «Η φαλακρή τραγουδίστρια» του Ευγένιου Ιονέσκο, σε μετάφραση Δήμητρας Κονδυλάκη και σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη, ο θεατής παρακολουθεί την ιστορία δύο ζευγαριών, των Σμιθ και Μαρτέν, που συναντώνται τυχαία στο διαμέρισμα του πρώτου για να «καυτηριάσουν» την ανία και την υποκριτική συνύπαρξη. Η ζωή των δυο ζευγαριών που ζουν εντός αυτών των συμβάσεων, «παίρνει φωτιά» από την επίσκεψη του αρχηγού της πυροσβεστικής,  η οποία αλλάζει προσωρινά τις ισορροπίες. Η αφομοίωση τελικά είναι αναπόφευκτη;

Το ντανταϊστικό έργο του θρυλικού συγγραφέα γράφτηκε λίγα χρόνια μετά την κτηνωδία του Β΄ παγκοσμίου πολέμου συμπλέοντας με την τάση των νέων διανοούμενων της εποχής προς μια μηδενιστική κριτική του λόγου και αναδεικνύοντας το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από απρόβλεπτες συνθήκες. Στόχος η αναβάπτιση του σύγχρονου ανθρώπου που θα τον εξαγνίσει από τα δεινά που προηγήθηκαν.

Η σκηνοθετική αρτιότητα της Σοφίας Μαραθάκη και οι εξαίρετες, ευφυείς  ερμηνείες των ηθοποιών της ομάδας ΑΤΟΝΑλ μεταδίδουν στον θεατή τον γκροτέσκο χαρακτήρα των κλισέ και των κοινοτοπιών της γλώσσας, ενώ τον προτρέπουν να συμμετέχει στην «αποκαθήλωσή» τους μέσω της κατασκευής του κειμένου και της άψογης σκηνοθεσίας που ξεκινά από τη γλωσσική σύμβαση και καταλήγει σε μια άναρθρη, σχεδόν, performance. Αυτό εδράζεται άλλωστε και στην επιθυμία του ίδιου του Ιονέσκο να δώσει δύναμη στις λέξεις οι οποίες τελικά αποκτούν τη δική τους ανεξάρτητη υπόσταση και επικοινωνούνται άρτια μέσα από τις έξοχες ερμηνείες των ηθοποιών.

Η «τραγωδία της γλώσσας» με θύματα τους ίδιους τους χαρακτήρες οδηγεί σε απρόβλεπτες μα και ανούσιες αντιδράσεις : επιτηδευμένη κινησιολογία σε συνδυασμό με βαριά αγγλική προφορά, γλωσσικές επαναλήψεις  και  επιφωνήματα! Ένα παράδειγμα που συμπυκνώνει τa παραπάνω, είναι η στιγμή που η υπηρέτρια των Σμιθ, Μαίρη (Σοφία Μαραθάκη) επαναλαμβάνοντας τη φράση “I’ll prove it” θεωρεί πως έχει ανακαλύψει ένα μεγάλο μυστικό γύρω από την πραγματική ταυτότητα του ζευγαριού, όμως στο τέλος της θεωρίας της διατείνεται πως δεν έχει ιδέα για ποιο λόγο αυτό είναι σημαντικό!

Η ομάδα ΑΤΟΝΑλ καταφέρνει χωρίς το στοιχείο της υπερβολής -παγίδα στην οποία θα μπορούσε να υποπέσει κάποιος που καταπιάνεται με το έργο του  Ιονέσκο- αλλά με ιδιαίτερη μαεστρία να μεταδώσει τον σεβασμό τόσο προς το κείμενο όσο και προς τον θεατή και το καλό θέατρο. Οι ηθοποιοί μέσα από τη διαφορετικότητα των χαρακτήρων που άριστα ερμηνεύουν, επικοινωνούν με επιτυχία την έμμεση θέση του συγγραφέα πως ήρθε η ώρα να απαγκιστρωθεί η κοινωνία από τις γλωσσικές συμβάσεις.

Μια παράσταση ευφυέστατη, μια ιδιαίτερα επιτυχημένη σύμπραξη της ομάδας ΑΤΟΝΑλ με το θέατρο Τέχνης που οδηγεί θεατές και θέατρο ένα βήμα μπροστά.

​

Πάνος Αντωνόπουλος

​​

Μετάφραση: Δήμητρα Κονδυλάκη

Σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη

Συνεργάτης δραματολόγος: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου

Σκηνικό- Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας

Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη

Φωτογραφίες: Andrea Bonetti

Καλλιτεχνική συνεργασία: Εύα Μαραθάκη

Εκτέλεση παραγωγής: POLYPLANITY Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη

 

Παίζουν:

Κος Σμιθ: Μάριος Παναγιώτου

Κα Σμιθ: Φωτεινή Παπαχριστοπούλου

Κος Μαρτέν: Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου

Κα Μαρτέν: Μαρία Παρασύρη

Μαίρυ: Σοφία Μαραθάκη

Ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής: Κωνσταντίνος Μωραἴτης

 

Μια συμπαραγωγή της Ομάδας Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ και του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.

 

Παραστάσεις: Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Φρυνίχου 14, Πλάκα)

 

μέχρι τις 11 Ιουνίου.