Οργισμένες μέρες

Αρετή Καμπίτση

Εκδόσεις Βακχικόν

​

​

Ένα απρόσμενο γεγονός, έρχεται για να ταράξει την οικογενειακή και εσωτερική γαλήνη της Άννας. Πρόκειται για το τηλεφώνημα ενός άγνωστου που την ενημερώνει ότι ο άνδρας της την απατά. Το νέο αυτό κλονίζει την πρωταγωνίστρια και γίνεται η αφορμή να διεισδύσουμε στο σύμπαν ενός ανθρώπου, που πάσχει από κατάθλιψη, ίσως και από διπολική διαταραχή.

​

Από την αρχή της αφήγησης, ο αναγνώστης εισέρχεται σε καταστάσεις που μοιάζουν ακραίες και ίσως υπερβολικές, οι οποίες  όμως στη συνέχεια του κειμένου δένουν μεταξύ τους και δημιουργούν ένα σύμπαν ολοκληρωμένο, σκληρό, δύσκολο.

Η τριτοπρόσωπη αφήγηση, δίνει μια ανάσα στον θεατή, την ανάσα της απόστασης και παράλληλα τον βάζει να αναρωτηθεί πόσα κομμάτια της δικής τους ζωής, του δικού του σύμπαντος μοιάζουν με της πρωταγωνίστριας.

Ο χρόνος του κειμένου είναι γραμμικός με κάποιες αναδρομές στο παρελθόν, οι οποίες ενισχύουν την ένταση του παρόντος του βιβλίου.

Ο τόπος μοιάζει με την πρωταγωνίστρια. Είναι περιορισμένος, ακόμα και όταν αλλάζει, παραμένει ένα σύμπαν κλειστό.

Ο βασικός χαρακτήρας, η Άννα είναι μια γυναίκα που γνωρίζει ότι πάσχει από κατάθλιψη και γνωρίζει και την αγωγή που πρέπει να κάνει. Όμως κρατά μυστικό το πρόβλημά της και δεν είναι συνεπής στην αγωγή της. Είναι μια γυναίκα πολύ μοναχική, που παλεύει να είναι καλά, να έχει ηρεμία, να της δώσουν λίγη σημασία.

Τιμωρεί διαρκώς τον εαυτό της με τις σκέψεις της, αλλά και με τις πράξεις της σε μια προσπάθεια να είναι ήρεμη με τον εαυτό της και αρεστή στον άνδρα της. Έχει προβλήματα με τον ύπνο της, αισθάνεται άχρηστη, αβοήθητη. Νιώθει ότι βάλλεται από παντού, δεν μπορεί να ευχαριστηθεί τίποτα, υποφέρει. Η κατάθλιψη είναι στις μέρες μας μια από τις πιο επιβαρυντικές ασθένειες, ένα 10% του γενικού πληθυσμού πάσχει και μάλιστα στις γυναίκες το ποσοστό είναι διπλάσιο από τους άνδρες. Επίσης είναι πιο συχνή σε οικογένειες καταθλιπτικών ασθενών και σε παιδιά που υποφέρουν από εγκατάλειψη -η μητέρα της Άννας, έπασχε από κατάθλιψη και ο πατέρας τους τους εγκατέλειψε.         

Οι Οργισμένες μέρες είναι βιβλίο σκληρό που όμως δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο τον αναγνώστη και να τον κάνει να μην αγαπήσει την ηρωίδα και να μην νιώσει τον πόνο της. Δίνει τροφή για σκέψη όσον αφορά στο ότι ο κόσμος υποφέρει, άνθρωποι που είναι δίπλα μας, που τους κάνουμε παρέα και μέσα τους κρύβουν μεγάλο πόνο.

Κλείνοντας, θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία. Ο άγνωστος  άνδρας που πραγματοποιεί το τηλεφώνημα για την απιστία, δεν είμαι σίγουρη αν υπήρξε πραγματικά στον κόσμο της Άννας ή αν ήταν δημιούργημα της φαντασίας της. Επίσης η Άννα είναι δεδομένο ότι είχε πρόβλημα, όμως ο άνδρας της κατά τη γνώμη μου ήταν συναισθηματικά ανεπαρκής στη διάρκεια του συζυγικού βίου. Όχι αδιάφορος ή κακός, αλλά σίγουρα ανεπαρκής, απόμακρος. Η σχέση του ζευγαριού παρουσιάζει την εικόνα ενός μεγάλου μέρους των συζυγικών σχέσεων των ημερών μας. Οι κρυφές ζωές δε σχετίζονται απαραίτητα με την ύπαρξη τρίτου προσώπου ή κάποιας πάθησης, αλλά με την ύπαρξη μιας άλλης ζωής από την οποία αποκλέιουν τα ζευγάρια τους συντρόφους τους.

Το βιβλίο δεν έχει καμία χροιά διδακτισμού, μοιάζει βιωματικό και για αυτό έχει μεγάλη δύναμη και το προτείνω ανεπιφύλακτα.