Ανεβαίνοντας προς τα κάτω - Ευθύμιος Καλομοίρης | Εκδόσεις Βακχικόν

 

 

«Ο άλλος απέναντι, δύο μέτρα μπροστά του, παραπάτησε στην αποτυχημένη του προσπάθεια να σταθεί όρθιος, κούνησε ανούσια και άτσαλα πέρα δώθε τα χέρια του, για να σωριαστεί έπειτα πάλι κάτω». Είναι κοινό μυστικό των, γλυπτριών ανθρώπων και εκδοχών τους, αισθήσεων της αθανασίας, πως η φατρία του Λόγου θα μπορούσε να κυβερνά, με την πιο καθάρια έκφανση της δημοκρατίας, όλες τις θνητές μα και θεϊκές λαχτάρες. Παρόλο που η διεκδίκηση αυτού του γενέθλιου δικαιώματος έχει παραχωρηθεί σε ταπεινά όντα της καθημερινότητας, ορθώνουν το, μεγίστης αξίας, ανάστημά τους Πένες, σαν του κύριου Ευθύμιου Καλομοίρη θυμίζοντάς μας ότι το δίκαιο της Λογοτεχνίας υπερέχει και εκείνου της ζωής. «Όλα είναι μια ευτυχία με ένα ζεστό πορτοκαλί αστέρι σ’ έναν ασυννέφιαστο μπλε μαύρο ουρανό». Στα έντεκα, Καφκικής διαδοχής, ποιότητος και επαναπροσδιορισμού της γραφής ως πρωτεύουσα των νόμων της ύπαρξης μα και της ανυπαρξίας, διηγήματα της συλλογής «Ανεβαίνοντας προς τα κάτω», από τις Εκδόσεις Βακχικόν, το ειδικά ευάλωτο και ταυτοχρόνως αδιαπέραστο σημείο της μνήμης κάθε ανάγκης μας να μιλάμε σε αγάλματα αγάπης και θυμών, στημένα από τους πιστούς ζωών που ουδέποτε πόνεσαν ώστε να ζήσουν, είναι ένα χαμένο, από δική του βούληση, βασίλειο, το οποίο θα στέψει εκείνον που θα το αψηφήσει συνέχεια του. «Εκεί, στάθηκε, ακουμπισμένος σ’ ένα παγκάκι, έχοντας κρατήσει στο όπλο μια μόνο σφαίρα, σε τυχαία σειρά τοποθετημένη». Ο χρόνος, μια απουσία που κρατά ξύπνιες τις αναμνήσεις ως να λησμονήσουν κι οι ίδιες από πού και ποιους γεννήθηκαν. Και η πιο αλήτικα όμορφη επανάληψη ενός έρωτα αμφισβητία σ’ όλες τις σελίδες να αντικρούει με πράξεις όσα ζήσαμε. «Πεσμένος μπρούμυτα. Ζαλισμένος. Ελαφρά ρίγη διέτρεχαν ακόμα το σώμα του». Το συγκεκριμένο ανάγνωσμα αξιώνει την πυγμή και το κύρος της των θεών της Γραφής. Συγχαρητήρια και καλοτάξιδο κύριε Ευθύμιε Καλομοίρη.

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

​

Οι ήρωες αυτού του βιβλίου -κυνικοί, ονειροπόλοι, απελπισμένοι, γαλήνιοι- επιπλέουν χωρίς να ταξιδεύουν, εναλλάσσοντας διαρκώς προσωπεία. Οι τροχιές τους καθορίζονται από όρια συμφωνημένα με βάση τις μικρότερες δυνατές απώλειες και τη μεγαλύτερη δυνατή κανονικότητα. Ώσπου φτάνει ένα σημείο όπου η ισορροπία ανατρέπεται, γίνεται δυσβάσταχτη ή αμφισβητείται.

Τι θα επιλέξουν είναι τελικά το διακύβευμα: έναν νέο συμβιβασμό, να ανακατέψουν εντελώς την τράπουλα ή να τα τινάξουν όλα στον αέρα;

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

​

Ο Ευθύμιος Καλομοίρης γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Ίλιον. Είναι απόφοιτος του τμήματος Μαθηματικών και εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος. Στα ενδιαφέροντά του, εκτός των βιβλίων, περιλαμβάνονται η φωτογραφία, η μουσική, ο κινηματογράφος και το περπάτημα. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής, ενώ σύντομα κείμενά του δημοσιεύονται κατά καιρούς σε ηλεκτρονικά περιοδικά. Το 2015 κυκλοφόρησε η πρώτη συλλογή διηγημάτων του Η ζωή δεν αγαπάει τις αλήθειες (εκδόσεις Κέδρος).