​

Οι γρίλιες

Πέτρος Φούρναρης

Εκδόσεις Βακχικόν

 

Η μικρή φόρμα έχει τεράστιες απαιτήσεις, και αντικειμενικές δυσκολίες, ενώ ταυτόχρονα ενέχει και πολλούς κινδύνους. Η εμπειρία του Πέτρου Φούρναρη διαφαίνεται σε κάθε διήγημα που περιέχεται στην παρούσα συλλογή.

ΟΙ ΓΡΙΛΙΕΣ είναι το προτελευταίο διήγημα της συλλογής, και ταυτόχρονα αποτελεί τον τίτλο της. Τίτλος θα έλεγα δηλωτικός που από την πρώτη επαφή μαζί του ο αναγνώστης, καταλαβαίνει πως θα βρεθεί πίσω από ένα παράθυρο, πίσω από τις γρίλιες του. Μέσα από το μικρό και περιορισμένο οπτικό πεδίο που προσφέρουν, θα παρατηρήσει στιγμές ζωής ανθρώπων τόσο ίδιων, αλλά και τόσο διαφορετικών, ανθρώπων με τα προτερήματα και τα ελαττώματα τους, ανθρώπων που άλλοτε ονειρεύονται και άλλοτε φτάνουν σε τέλμα, που πότε κολυμπούν στο φως και πότε στο σκοτάδι!

Συνολικά, η συλλογή αποτελείται από 20 διηγήματα, με το τελευταίο «Το σονέτο της βροχής» το οποίο είναι και το μεγαλύτερο σε μέγεθος, να μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως μία περιεκτική νουβέλα. Ο Πέτρος Φούρναρης χρησιμοποιεί μία πληθώρα τεχνικών μέσων για την ανάπτυξη των ιστοριών του. Κυριαρχούν δύο αφηγηματικές φωνές, μία τριτοπρόσωπη και μία πρωτοπρόσωπη, με τον αναγνώστη να αισθάνεται άλλοτε παρατηρητής και κομμάτι του φόντου εντός του οποίου εκτυλίσσεται η ιστορία του συγγραφέα, κι άλλοτε να αποτελεί μέρος της ιστορίας, όντας ο ίδιος ο ήρωας που συμμετέχει στην εξέλιξη της σύντομης πλοκής του κάθε διηγήματος. Οι ιστορίες του παρελθόντος, και οι μνήμες που κουβαλούν οι ήρωες και καθορίζουν το παρόν που βιώνουν, εγκιβωτίζονται πολύ πετυχημένα εντός των διηγημάτων , στα περισσότερα από τα οποία κυριαρχεί το στοιχείο της έλλειψης και της αμφισημίας. Ο δημιουργός δεν φλυαρεί, αποκαλύπτει τόσα, όσα χρειάζονται για να καταφέρει ο αναγνώστης να ξεκλειδώσει όλα εκείνα που κρύβονται πίσω από τις λέξεις του, να προβληματιστεί και να οδηγηθεί στα δικά του συμπεράσματα, αλλά και στην πολυπόθητη λύτρωση.

Διαβάζοντας την παρούσα συλλογή, θαύμασα την ιδιαίτερα έντονη εικονοποιία του κυρίου Φούρναρη. Στα περισσότερα από τα διηγήματα που συνθέτουν το έργο του, πρωταγωνιστούν οι εικόνες που σχετίζονται με τη Φύση, τη Γη, τη θάλασσα. «Βλέπει» ο αναγνώστης εικόνες από χειρωνακτικές εργασίες σε χωράφια, αλλά και σε ιχθυοκαλλιέργειες, εικόνες βουνών, αλλά και λιμανιών. Η θάλασσα συγκεκριμένα, καθώς και το υγρό στοιχείο γενικότερα πρωταγωνιστεί σε αρκετά διηγήματα του συγγραφέα, κρύβοντας τους δικούς του συμβολισμούς, άλλωστε η θάλασσα αποτελεί ένα διαχρονικό σύμβολο στη λογοτεχνία.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ισορροπία που διακρίνει κανείς στα διηγήματα. Η θερμή που εκπέμπει ο λυρισμός, η σκληρότητα του ρεαλισμού, καθώς και τα στοιχεία παραδοξότητας, σε συνδυασμό με λέξεις που κουβαλούν τη νοσταλγία μίας περασμένης εποχής, είναι δοσμένα ισόποσα, ώστε να υπάρχει μία ποικιλία, αλλά να μην βαραίνει ταυτόχρονα το κείμενο, να μην χάνεται ο στόχος του συγγραφέα, και τα νοήματα που κρύβει πίσω από τις λέξεις του.

Ακόμα ένα στοιχείο που ξεχώρισα και θα ήθελα φυσικά να το αναφέρω είναι ο τρόπος που ο κύριος Φούρναρης δημιουργεί τους ήρωες του. Ήρωες ολοκληρωμένοι, δίχως κενά, απόλυτα σάρκινοι, με τους οποίους ο αναγνώστης δύναται να ταυτιστεί. Δανείζεται για λίγο τα παπούτσια τους, τα φορά, και ζει μέσα από τις αφηγήσεις του συγγραφέα τις ζωές τους!

Τέλος, όταν ένα έργο, όπως μία συλλογή διηγημάτων αποτελεί μία σύνθεση πολλών ιστοριών, υπάρχουν μερικές που πάντα ξεχωρίζεις, κι αυτό γιατί βρίσκουν τον δρόμο απευθείας για την καρδιά. Χαράσσονται μέσα σου και σου δημιουργούν σκέψεις και συναισθήματα που πραγματικά σε κατακλύζουν! Τα διηγήματα που ξεχώρισα είναι «Η ΠΟΡΤΑ» με τη συγκινητική ιστορία της τυφλής ηρωίδας που αναζητά παρηγοριά στην τέχνη, ίσως και την προσωπική της ελευθερία, μέσω αυτής, «ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΤΗΣ ΣΑΜΟΥ» με τις επιβλητικές εικόνες της Φύσης και συγκεκριμένα της ανθισμένης τζακαράντα, καθώς και το ικρίωμα με τη συμβολική παρουσία της σκαλωσιάς στη μέση της αυλής!

Ολοκληρώνοντας, «ΟΙ ΓΡΙΛΙΕΣ» είναι μία αξία προσοχής και μελέτης συλλογής διηγημάτων, που αξίζει να της αφιερώσετε αρκετό από τον αναγνωστικό σας χρόνο!