Ξεσκόνισμα χρυσοσκονισμένων
Γυαλιστερό πράσινο χαρτί, σφιχτοτυλιγμένα ξεχασμένα συναισθήματα
στους βρόμικους κάδους ξεχασμένα κόκκινα παθήματα
μικρά φιογκάκια, μπλέξιμο, στολισμένες απάτες
φρέσκες μυρωδιές, ψάξιμο
Φτωχό πάμφτωχο το νιάξιμο
Χρυσκοσκονισμένες αυταπάτες
Λευκός καπνός από γεμάτα σπίτια, άδειες καρδιές
Παιδιά στριμωγμένα γύρω από ξερές αμυγδαλιές
Μικρές, ψυχρές, νωθρές οθόνες
Μάτια κολλημένα σε ψεύτικες μπλε εικόνες
Κοιλιές γεμάτες ψέμα και γλυκά
Ψυχές χορτάτες από τα κενά
Καινή μέρα ξημέρωσε τα φωτάκια άναψαν και
Έσβησαν και
Άναψαν και
Έσβησαν
Μα είναι γιορτή, γι’ αυτό
και είναι λαμπιόνια και είναι έθιμο
Τα φώτα ανάβουν
Σβήνουν
Ανάβουν
Σβήνουν
Τα δέντρα ξεριζώνουν και βιαστικά στολίζουν
Τα δώρα αγχωμένοι τρέχουν και ξεσκονίζουν
Κάτι ψιλά θα ρίξουν μέσα στο παγκάρι
Έβγαλαν την υποχρέωση στον άνδρα με το ξυρισμένο κεφάλι
Ο κάδος γεμάτος φαγώσιμα, ένας κουρελής δίχως άστρο ψάχνει
Το πεταγμένο δέντρο ξεχάσαν να ρωτήσουν πριν το βαριοστολίσουν και έπειτα αφήσουν
Κλειδωμένες τριπλά οι πόρτες
Βιτρίνες τα διπλά παράθυρα
Περαστικός ένα βλέμμα μέσα στρέφει
Απάτης μαγεία Χριστουγέννων
Γιορτή αγάπης ζέχνει
Οι μάγοι απόψε ψάχνουν μία καμένη φάτνη
Δυο χαμένους αγγέλους
Χαμόγελα κρυμμένα στη στάχτη.
Ελένη Αργυροπούλου
Η Ελένη Αργυροπούλου γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1989 στη Λάρισα. Η καταγωγή της είναι από τα Τρίκαλα. Τα πρώτα παιδικά της χρόνια τα έζησε στη Λαμία και στο Λιτόχωρο. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ από όπου αποφοίτησε το 2011 με «Άριστα» και οι μεταπτυχιακές της σπουδές είναι πάνω στην Ειδική (Ενιαία) Εκπαίδευση. Έχει εργαστεί ως δασκάλα σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια της Θεσσαλονίκης, σε δημόσια δημοτικά σχολεία των Χανίων, της Μεσσηνίας, της Αττικής και των Κυκλάδων καθώς και σε επιστημονικό κέντρο ειδικών θεραπειών της Αθήνας. Το βιβλίο της «Μονομάχος» είναι αφιερωμένο στη μνήμη του πατέρα της και σε όλους τους ανθρώπους που πάσχουν από ανίατες ασθένειες. Από τις εκδόσεις Πνοή κυκλοφορεί "Η μαμά μου είναι αναπληρώτρια δασκάλα".