The end

​

Ήρθε η ώρα που η καταφυγή στον εαυτό μου είναι η μόνη λύση. Ίσως ένα μικρό δωμάτιο με ένα τετράγωνο παράθυρο στη μια πλευρά αρκεί. Έπειτα, θα κλείσω την πόρτα ερμητικά˙ έτσι που να μην μπαίνει μήτε ψίθυρος, μα ούτε και αέρας φρέσκος. Πρέπει να βολευτώ με όσα κουβαλώ μαζί μου. Και τότε θα πάρω ένα μολύβι καλοξυσμένο, μυτερό να γράψω όλα όσα δε σου ‘πα. Θα γράψω λέξεις αιχμηρές, τέτοιες που να πονέσουν και ‘σένα κι ‘μένα. Θα αφήσω να έρθουν οι πικρές αλήθειες που έκρυψα-μη τύχει και τις ακούσεις. Κι ύστερα, σαν λιώσει ο γραφίτης και ντραπεί για την αξιοθρήνητη εμφάνισή του -μίζερος στρογγυλός και ανάξιος να γράψει άλλο- τότε θα ψάξω να σε βρω. Θα σταθώ στο παράθυρο μπροστά ωσότου να σε ξεχωρίσω. Θα παρατηρήσω την κάθε σου πτυχή. Πως λυγίζεις τους καρπούς, πως ζαρώνεις το μέτωπό σου. Θα λύσω τον γρίφο της σαγήνης σου. Κι όταν πια το καταφέρω˙ όταν διαλύσω μέσα μου ό,τι σε συνθέτει, θα σταθώ περήφανη καταμεσής. Σε έναν κονιορτό από μικροσκοπικές ανάσες-όσες χρειάστηκε να σε αντέξω. Τέτοια θα είναι η νίκη μου. Αφού σκοτώσω ό,τι σε γύρεψε μέσα μου, θα γράψω τον επίλογο του πιο αληθινού παραμυθιού.

​

Άννα Βασιάδη

​

***

​

H Άννα Βασιάδη έχει σπουδάσει Αγγλική και Ρουμανική Φιλολογία. Παρακολουθεί το Mεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής της σύμπραξης του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και γράφει στην ιστοσελίδα envivlio.com. Σύντομα πρόκειται να εκδόσει την πρώτη της ποιητική συλλογή.