Ιστορίες της νύχτας

 

Σκηνή 1η: Το καθιστικό στο πατρικό σπίτι. Μέρα ηλιόλουστη. Ο ήλιος εισβάλει στο δωμάτιο από τις τραβηγμένες κουρτίνες.

Σκηνή 2η: Η μαμά κάθεται στην πολυθρόνα της. Παρά τον ήλιο, το φωτιστικό δίπλα της αναμμένο. Ζουμ: Διαβάζει. Τα γυαλιά χαμηλωμένα στη μύτη.

Σκηνή 3η: Κάθομαι στη διπλανή πολυθρόνα. Ένα τραπεζάκι ανάμεσά μας. Δεν το αναγνωρίζω.

Σκηνή 4η: Έχω αγκαλιά μία πλαστική τσάντα. Δεν ξέρω το περιεχόμενό της, δεν αναγνωρίζω το λογότυπο της τσάντας.

Σκηνή 5η: Πέντε-έξι βιβλία αραδιασμένα γύρω μας. Ζουμ: Η μαμά διαβάζει το οπισθόφυλλο ενός. Προσπαθώ να διαβάσω τον τίτλο. Δεν τα καταφέρνω.

Σκηνή 6η: Τα βιβλία τοποθετημένα σε ντάνα, πάνω στο τραπεζάκι. Ζουμ: Στα χέρια μας κρατάμε από ένα φλιτζάνι. Δεν ξέρω τι έχει μέσα.

Σκηνή 7η: Συζητάμε. Δεν ξέρω τι λέμε. Φαίνεται να περνάμε καλά.

Σκηνή 8η: Νύχτα. Σκοτεινή κρεβατοκάμαρα. Δεν την αναγνωρίζω. Ζουμ: Κοιμάμαι μόνη στο κρεβάτι.

Σκηνή 9η: Είμαι ξύπνια. Κάθομαι στο κρεβάτι, μέσα στην άγνωστη κρεβατοκάμαρα. Κρατώ ένα τηλέφωνο στο χέρι. Φαίνομαι αναστατωμένη. Είμαι μόνη.

Σκηνή 10η: Βρίσκομαι στην κρεβατοκάμαρα της μαμάς. Είναι μισολιπόθυμη.

Σκηνή 11η: Είμαστε στο ασθενοφόρο. Ζουμ: Της κρατώ το χέρι.

Σκηνή 12η: Έξω από το χειρουργείο. Δεν είμαι μόνη. Δεν αναγνωρίζω ποιοι είναι μαζί μου.

Σκηνή 13η: Δωμάτιο νοσοκομείου. Το αναγνωρίζω. Η μαμά στο κρεβάτι. Ακίνητη. Διασωληνωμένη. Γύρω της μόνιτορ. Πολλά μόνιτορ.

Σκηνή 14η: Μόνιτορ. Πολλά μόνιτορ. Κάθομαι σε μια καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι της μαμάς. Κοιτώ τα μόνιτορ. Ζουμ: Παλμοί 45…40…38…

Σκηνή 15η: Ο γιατρός πάνω από τη μαμά. Την εξετάζει με το στηθοσκόπιο.

Σκηνή 16η: Γιατρός: «Λυπάμαι»

​

***

​

Η Τζένη Θεοφανοπούλου είναι μουσικός και συγγραφέας. Τα βιβλία της «Χωρίς τη μαμά μου» και «Η Όλγα ο Φαλτσέτος και οι άλλοι» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός, ενώ ποιήματα και πεζά της βρίσκονται σε συλλογικά έργα.