Η Χρονιά με τα δυο μηδενικά

 

Στάσου λιγάκι

Κοίταξέ με

Μην με προσπερνάς

Φωνάζει το δεκαεννιά

Μα τα λόγια είναι περιττά

Στην πέρα γειτονιά

 

Σκηνικό χειμερινό

Ακούγονται ποδοβολητά

Λόγια ανατριχιαστικά «άδειαζε μας την γωνιά»

Σαν έτοιμα από καιρό

Δυο με μηδενικά Δυο μηδενικά

Ύφος, στυλ νεανικά

Με κοιτούν προκλητικά

Ατίθασα πλάσματα αιθερικά

Χαμόγελα υποκριτικά

Πόσα να κρύβουν μυστικά;

 

Δίδυμοι πυρσοί

Σαν σε αλώνια

Εικόνα θαυμαστή

Στον ψίθυρο των σκέψεων

Έκρηξη καθώς ο πόθος φλέγεται

Για μια Χρονιά φανταστική

Ονειρεύομαι μηδενικά

Ηδονικά μυρωδικά

Αυτοπεποίθηση γεμάτα

Κοιτάω ψηλά

Ρισκάρω τα πάντα

Καρτερώ

Μηδενικά ακίνδυνα

Πυξίδα έχουν το άγνωστο

Λες να υπνοβατούσα;

Μα να εκεί

Στρίβουν στη γωνιά

Διδυμα ελκηθρα..

Δυο με μηδενικά

Ευχές, Επιθυμίες,

Λαχτάρες, Έρωτες,

Ελπίδες,

Λαξευμένες στα χνάρια του αγνώστου

 

Δέσποινα Μπλαστροπούλου

​

Η Δέσποινα  Γιαμβριά-Μπλαστροπούλου γεννήθηκε στο κλεινόν άστυ, τον υπέροχο Μήνα Μάη του 1954, στις 27…φυσικά.

Καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας.

Συγγραφεί ... ανέκαθεν,

Εκδίδει τα γραφθέντα για πρώτη φορά!

«Ψ» όπως «Ψίθυροι» από τις εκδόσεις Πνοή.