Πορτρέτο

 

Στο πρόσωπό σου αποτυπώθηκε μια ασυνήθιστη ηρεμία.

Ένα έμπειρο μάτι ίσως να διέκρινε τον πόνο στην πλάτη.

Θα μπορούσε να είναι πρωί –είναι άλλωστε η αγαπημένη σου ώρα.

Τα χρώματα αγγίζουν το πραγματικό.

Μικρές ρυτίδες στα μάτια, πεσμένα ζυγωματικά.

Καλοχτενισμένα μαλλιά μαζεμένα ψηλά, λαιμός λεπτός,

ιβουάρ μαργαριτάρια στα δυο αυτιά.

Ποιος θα διαβάσει τον κρυφό σου εραστή;

Ποτέ δεν έχει θέση το πριν,

ούτε το μετά.

Το παράθυρο είναι κλειστό.

Το νερό της λίμνης μοιάζει με σένα.

Το λεπτό αεράκι δεν σε ανησυχεί.

Το πορφυρό σου ρούχο σκεπάζει το στήθος αλλά τα χέρια σου είναι στις τσέπες.

Χαϊδεύουν τρυφερά μία-μία τις πέτρες που φυλάς για αργότερα.

Μόνο ο ζωγράφος ίσως σε αγάπησε τόσο.

Όποιος δεν ξέρει να γράφει, δεν θα μπορέσει να διαβάσει και τα σημάδια.

Το τέλειο έγκλημα άλλωστε δεν χωράει ποτέ σε κάδρο.         

​

Άννα Βασιάδη

​

***

​

H Άννα Βασιάδη έχει σπουδάσει Αγγλική και Ρουμανική Φιλολογία. Παρακολουθεί το Mεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής της σύμπραξης του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και γράφει στην ιστοσελίδα envivlio.com. Σύντομα πρόκειται να εκδόσει την πρώτη της ποιητική συλλογή.