Ονειρεύομαι

​

 

Ονειρεύομαι κι ας με λεν' ονειροπόλο. 

Ονειρεύομαι ανθρώπους να περπατούν στο δρόμο το πρωί, να λένε «καλημέρα» και να χαμογελούν.

 

Ονειρεύομαι έναν κόσμο που όλοι θα είμαστε ίσοι. Δεν θα υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί. Οι λέξεις «ζήλια», «φθόνος», «κακία» θα είναι παντελώς άγνωστες.

 

Ονειρεύομαι τη μέρα που δεν θα υπάρχει φόβος.. ακόμα και στο σκοτάδι.

 

Ονειρεύομαι μια βόλτα σε απάτητα δάση καταπράσινα, και βουνά με ψηλές, χιονισμένες κορυφές.

​

Ονειρεύομαι τον ήλιο τον λαμπερό της Ελλάδας.

 

Ονειρεύομαι τα χέρια μου να ζωγραφίζουν τις πιο όμορφες εικόνες.

​

Ονειρεύομαι απλά, τη χαρά, την ευτυχία, την ειρήνη.

​

Ονειρεύομαι τη μέρα που θα ακούσω μουσική και η μελωδία θα φτάσει μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου.

​

Ονειρεύομαι χιλιάδες χρώματα ανακατεμένα να βάφουν τα σπίτια και να γίνουν όλα πολύχρωμα, διαφορετικά μα και όλα ίδια και όλα όμορφα.

​

Ονειρεύομαι λουλούδια στις αυλές.

​

Ονειρεύομαι και χαμογελώ.  

​

Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης

​

-

​

Ο Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης γεννήθηκε στο "Αλεξάνδρας" το '81. Μεγάλωσε στη Νίκαια με άλλα πέντε αδέρφια και δυο υπέροχους γονείς. Στην τρίτη τάξη του Δημοτικού άρχισε να δίνει παραστάσεις Καραγκιόζη κι έναν χρόνο μετά έγραψε την πρώτη του επιθεώρηση, την οποία και ανέβασε στον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας. Σπούδασε υποκριτική στον Ίασμο. Έχει γράψει τέσσερις κωμωδίες: "Το Τελευταίο Botox", "Τρεις Τρεις Εννιά", "Δεν είμαι εγώ η Σταχτοπούτα" και την "Diva". Τα τρία πρώτα παίχτηκαν με επιτυχία. Όσο ζούσε στη Θεσσαλονίκη είχε μόνιμη στήλη στην εφημερίδα "Εγνατία". Όταν επέστρεψε στη βάση του, άρχισε να γράφει τους "Μονολόγους" στην City Uncovered. Πολλά κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό Πολιτισμός Πολίτης, στο avmag.gr, στο mcnews.gr και στο koukidaki.blogspot.gr.