Θυμάσαι;

 

Δύουν τα απογεύματα...
Θυμάσαι;
Κατενώπιον
ακριβώς απέναντι
ανεβαίνοντας οι σκιές ανάλαφρα
μια άρια ξεδιπλώνεται ρυθμικά
Κι ενώπιον μας
η θάλασσα υαλίνη,
ομοία κρυστάλλω, διαυγής
της νυκτερινής ώρας το ατάραχον,
ακίνητος Εσύ
Αλάφιασμα
ξάφνιασμα
βελονιάζονται οι σκέψεις

λέξεις...
ακινησία και σιωπή
ουδεμία κηλίδα ανοήτων κλονήσεων.
Στροφή του κορμού
και τα πρόσωπα κατενώπιον
μπορείς κατάματα να κοιταχτείς
Ω! Η κίνηση του Ήχου
Σκιαμαχία ονείρων
αγκαλιασμένες
μέσα σε ξέπνοη στιγμή
αδεές δέος.
Θυμάσαι;
Δύουν τα απογεύματα...

​

Δέσποινα Μπλαστροπούλου

​

Η Δέσποινα  Γιαμβριά-Μπλαστροπούλου γεννήθηκε στο κλεινόν άστυ, τον υπέροχο Μήνα Μάη του 1954, στις 27…φυσικά.

Καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας.

Συγγράφει ... ανέκαθεν,

Εκδίδει τα γραφθέντα για πρώτη φορά!

«Ψ» όπως «Ψίθυροι» από τις εκδόσεις Πνοή.