
ἐν βιβλίῳ...

Kavalloti 2, Athina 117 42

Από το βελούδινο μπλε κουτί εξέχει ένα Χ.
Δεν θέλησα ποτέ να το ανοίξω.
Μου είχες μιλήσει κάποτε για ένα ζευγάρι
μαργαριτάρια· ανήκαν στη μητέρα σου.
Φαντάστηκα πως αυτά θα ήταν.
Εφόσον όμως εσύ έχεις πεθάνει
κι εκείνη είχε ήδη πεθάνει στα τριάντα της,
ποιος ο λόγος αυτό το βελούδινο μπλε κουτί να βρίσκεται
στο συρτάρι μου;
Η νοσταλγία για τη μητέρα σου
κατάφερε να σου κρατήσει μια ελπίδα για τον θάνατο·
μείνε σ’ αυτό.
Τα μαργαριτάρια ανήκουν σε εκείνο το κορίτσι
που τα φόρεσε ένα απόγευμα,
σήκωσε τα μαλλιά της ψηλά
και ετοιμάστηκε για τη γιορτή.
Απόψε λοιπόν,
λίγο πριν το οικογενειακό τραπέζι
και τις δοκιμασμένες συνταγές
ήρθε η ώρα
να σώσω τη δική μου ελπίδα.
Στο κορίτσι της διπλανής πόρτας
‒με τον κομψό λαιμό και τα λευκά δόντια‒
θα δώσω το βελούδινο μπλε κουτί
μαζί μ’ ένα σημείωμα:
«Για τα Χριστούγεννα».
Άννα Βασιάδη
***
H Άννα Βασιάδη έχει σπουδάσει Αγγλική και Ρουμανική Φιλολογία. Παρακολουθεί το Mεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής της σύμπραξης του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και γράφει στην ιστοσελίδα envivlio.com. Τα «Τριαντα τρία Αντι - κείμενα» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συρτάρι.
