Η σημασία της ελληνικής γλώσσας

​

Ο γνωστός Γερμανός φιλόσοφος Βίντγκενσταιν εισηγήθηκε ότι η επικοινωνία είναι δυνατή γιατί υπάρχει γλώσσα.  Μερικά από τα λόγια του είναι ότι «Τα όρια της γλώσσας μου σημαίνουν τα όρια του κόσμου μου». «Για όσα δεν πρέπει να μιλάει κανείς, για αυτά πρέπει να σωπαίνει». «Το ανθρώπινο σώμα είναι η καλύτερη εικόνα της ανθρώπινης ψυχής».  Η γλώσσα κατά τον Βίντγκενστάιν είναι απόδειξη ότι οι άνθρωποι είναι ενωμένοι, γιατί χρειάζονται δύο, για να τη μιλήσουν και να επικοινωνήσουν.  Οι άνωθι απόψεις ακούγονται σπουδαίες·  Οι Γερμανοί φιλόσοφοι ήταν πολύ επηρεασμένοι από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία που μας διδάσκει το μέτρο και την ανάλογη τελειότητα.  Πίσω όμως από τη φιλοσοφία υπάρχει στη γλώσσα ο ορισμός της λέξης που δηλώνει ότι η γλώσσα είναι επικοινωνία και ηθική κατά το γνωστό γλωσσολόγο, Μπαμπινιώτη.  Παρόλο που κατηγόρησαν τον Βιντγκενστάιν ότι απέδειξε την ανθρώπινη επικοινωνία μέσα από τη γλώσσα, ο ίδιος παρέμεινε σταθερός στις ιδέες του βιβλίου του και μετά τον θάνατο του και ανέφερε ότι έζησε καλά.  Λέξεις όπως πάθος σημαίνει και πρόβλημα όπως σημαίνει και ένα έντονο συναίσθημα.  Η ελληνική γλώσσα δίνει μια τεράστια γκάμα σε έννοιες αφηρημένες ή πρακτικές.  Η πολυσημία της λέξης δίνει πολλές ερμηνείες στην ίδια γλώσσα και την κάνει πλούσια.  Παράλληλα, αμέτρητες ελληνικές λέξεις μεταφέρονται αυτούσια σε άλλες γλώσσες ευρωπαϊκές γλώσσες.

Η ελληνική γλώσσα όμως σήμερα υποφέρει από ανθρώπους οι οποίοι την υποβιβάζουν. Πόσες φορές βλέπουμε ελληνικές λέξεις να αντικαθίστανται από αγγλικές όπως μπίζινεζμαν αντί επιχειρηματίας, ο.κ αντί εντάξει και να υποβιβάζεται έτσι η σημασία της ελληνικής γλώσσας.  Πράγματι, η γλώσσα είναι τόσο οργανωμένη, έχει επιθήματα που σχεδόν κάθε φορά υποδηλώνουν και μια αλλαγή στη σημασία της λέξης όπως αντίφαση, αντιφατικότητα η μια σημαίνει διαφορά, ενώ η άλλη σημαίνει την ιδιότητα του να είσαι αντιφατικός, το επίθημα σε –οσύνη που σχεδόν πάντα σημαίνει ότι αυτό βγαίνει από ένα επίθετο όπως καλός όπως για παράδειγμα και το καλοσύνη που βγαίνει από το επίθετο καλός.  Είναι τόσο κρίμα να εκβαρβαρώνεται μια ορθογραφία της λέξης που πήρε τόσο χρόνια και τόσες μεταλλάξεις για να καθιερωθεί όπως για παράδειγμα συνθήκη που βγαίνει από το συν και θέτω μαζί να το βλέπεις sinthiki χωρίς σεβασμό ότι έτσι και εσύ δεν θα τη μάθεις ποτέ και ο άλλος δε θα τη σεβαστεί. 

Πόσο πιο όμορφα θα ήταν να πιστεύαμε στη δύναμη της γλώσσας και να τη χρησιμοποιούσαμε σωστά!

                                  

E.X.