ἐν βιβλίῳ
Βίβιαν Φόρτη
«Το κίνητρο μου στη ζωή είναι η περιπέτεια. Το γεγονός ότι δεν ξέρω τι με περιμένει στην παρακάτω γωνία. Και το πάθος. Πάντα το πάθος».
Το πως να βλέπουμε αισιόδοξα την ζωή σας το λέω συχνά! Για να βοηθήσω να το καταλάβουν και οι τελευταίοι απαισιόδοξοι, αποφάσισα να ζητήσω τη βοήθεια αγαπημένων μου ανθρώπων, γνωστών και επιτυχημένων. Μικρές εξομολογήσεις επιτυχίας και αισιοδοξίας! Η αρχή έγινε με τον εξαίρετο συγγραφέα ψυχολογικών θρίλερ, Sebastian Fitzek.
Συνεχίζουμε με μια πολύ αγαπημένη μου συγγραφέα, τη Βίβιαν Φόρτη -και είμαι πολύ χαρούμενη γι'αυτό- έναν πολύ γλυκό, ευγενικό και χαμογελαστό άνθρωπο, συγγραφέα της τριλογίας του Μύθου( Μύθος-Έρεβος-Άθλος). Αν δεν έχεις ακόμα διαβάσει τα βιβλία της, να το κάνεις άμεσα! Η Βίβιαν Φόρτη είναι καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας, και εργάζεται στην ιδιωτική εκπαίδευση. Είναι υπερήφανη μαμά που καμαρώνει για τα παιδιά της. Θα σου προτείνει μέσα από τα social media της, αγαπημένες ταινίες και τραγούδια ενώ θα διαπιστώσεις ότι δεν σταματά να αναζητά τη γνώση και το... τρέξιμο! Μένει στο Λουτράκι με την οικογένειά της. Ελπίζω σύντομα να μας χαρίσει ένα νέο ταξίδι μέσα από τη συγγραφή ενός ακόμη βιβλίου. Είμαι ιδιαίτερα υπερήφανη που τη γνωρίζω από το 2012, τότε που μου υπέγραψε τον Μύθο με πολλή αγάπη και ένα χαμόγελο που σε κερδίζει.
Ας δούμε μέσα από τις δικές της απαντήσεις πώς βλέπει τη ζωή και ας εμπνευστούμε. Την ευχαριστώ ιδιαίτερα που ανταποκρίθηκε αμέσως στην πρόσκληση μου και δέχτηκε με χαρά να απαντήσει.
«Μεγάλη δύναμη η αλήθεια. Και ξέρετε, πάντα γνωρίζουμε την αλήθεια, βαθιά μέσα μας. Απλά δεν είναι εύκολο να την αποδεχτούμε».
«Πολλές φορές νιώθω ότι απλά δεν θέλω να παλέψω άλλο. Πως κουράστηκα, πως θέλω επιτέλους να χαλαρώσω, να μην προσπαθώ τόσο σκληρά. Κι έπειτα σκέφτομαι πόσο θα πλήξω αν τα παρατήσω»
Η Βίβιαν Φόρτη - Στεφάνου γεννήθηκε το 1969. Είναι καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας και εργάζεται στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το 2012 εκδόθηκε ο "Μύθος", το πρώτο της βιβλίο και αρχή της τριλογίας των Δώδεκα, που συνεχίστηκε με το "Έρεβος" και ολοκληρώνεται με τον "Άθλο".
Ζει στο Λουτράκι, με το σύζυγο και τα δύο τους παιδιά.
Κατερίνα Κυταριώλου: Αν έπρεπε να συστηθείτε σε κάποιον που δεν σας γνωρίζει, τι θα λέγατε; Ποια είστε;
Βίβιαν Φόρτη: Να ένα ερώτημα που με απασχόλησε αρκετά αυτές τις ημέρες της απομόνωσης, καθώς είδαμε να αποδομούνται οι ρόλοι που έχουμε συνηθίσει να παίζουμε σε αυτή τη ζωή. Τι είμαι αν δεν μου επιτρέπεται να λειτουργήσω σαν εκπαιδευτικός; Αθλούμενη; Φοιτήτρια; Εθελόντρια; Κι αν δεν μπορώ το βράδυ να βγαίνω όμορφα ντυμένη ή να καλώ στο σπίτι φίλους, να ξενυχτώ και να διασκεδάζω όπως ακριβώς στα 20; Τις πρώτες ημέρες αφού έκλεισαν τα σχολεία και υπήρχαν ενδείξεις ότι τα μέτρα περιορισμού θα γίνονταν ακόμα πιο σκληρά, αναρωτήθηκα έντονα για το ποια είμαι. Την απάντηση μου την έδωσε ένας νεαρό αγόρι, το αγόρι της κόρης μου. «Τελικά», μου είπε, «αυτό που είστε είναι ένα M (mother) δύο R (Reader and Runner) και ένα W (Writer)». Νομίζω θα το θυμάμαι για πάντα.
Κ.Κ.: Ποιο είναι το κίνητρο σας στη ζωή;
Β.Φ.: Η περιπέτεια. Το γεγονός ότι δεν ξέρω τι με περιμένει στην παρακάτω γωνία. Και το πάθος. Πάντα το πάθος.
Κ.Κ.: Υπήρξε φορά που ο «κακός» εαυτός σας πήγε να σας αποτρέψει από ένα σημαντικό βήμα και πως το αντιμετωπίσατε;
Β.Φ.: Φυσικά και συμβαίνει αυτό. Πολλές φορές νιώθω ότι απλά δεν θέλω να παλέψω άλλο. Πως κουράστηκα, πως θέλω επιτέλους να χαλαρώσω, να μην προσπαθώ τόσο σκληρά. Κι έπειτα σκέφτομαι πόσο θα πλήξω αν τα παρατήσω. Πόσο επίπεδη θα είναι η καθημερινότητα μου. Και πόσο δεν θα συγχωρήσω τον εαυτό μου που τα παράτησε. Με αυτή την ίδια σκέψη τρέχω και στους αγώνες. Λέω μέσα μου: «Αν τα παρατήσεις θα σταματήσεις να πονάς, θα είσαι χαλαρή. Θα ηρεμήσεις τους χτύπους της καρδιάς σου. Θα πάρεις ανάσα με ηρεμία. Οκ και μετά; Τι;»
Κ.Κ.: Η επιτυχία δεν έχει μυστικά. Σκληρή δουλειά, συγκέντρωση, επιμονή. Εσείς τι άλλο κάνατε για να πετύχετε τους στόχους σας;
Β.Φ.: Αναγκάζω το μυαλό μου να δουλέψει χωρίς συναισθηματική φόρτιση. Να δει τα πράγματα καθαρά χωρίς συναισθηματισμούς. Κι όταν έχω μία καθαρή εικόνα, μία αντικειμενική οπτική της κατάστασης, καταστρώνω το σχέδιο μου. Μεγάλη δύναμη, η αλήθεια. Και ξέρετε, πάντα γνωρίζουμε την αλήθεια, βαθιά μέσα μας. Απλά δεν είναι εύκολο να την αποδεχτούμε.
Κ.Κ.: Πείτε μας κάτι αισιόδοξο που σας βοηθά να αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες και ίσως βοηθήσει και όποιον διαβάζει τώρα.
Β.Φ.: Θα δανειστώ μία φράση του πολυαγαπημένου μου Victor (Hugo):
"Même la nuit la plus sombre prendra fin, et le soleil se lèvera."
Ακόμα και η πιο σκοτεινή νύχτα θα τελειώσει και ο ήλιος θα ανατείλει.
Κ.Κ.: Πως βλέπετε τη ζωή μας ένα χρόνο μετά τον Κορονοϊό; Τι θετικό θα μας έχει μείνει πιστεύετε;
Β.Φ.: Πιστεύω ακράδαντα ότι θα βγούμε καλύτεροι άνθρωποι από όλη αυτή την περιπέτεια. Πιο συμπονετικοί, πιο ολιγαρκείς, λιγότερο εξαρτημένοι από την εικόνα (μας, ενδεχομένως). Και πάνω από όλα με σωστές προτεραιότητες. Έχω την αίσθηση ότι φροντίζουμε όπως πρέπει τον εαυτό μας αυτές τις ημέρες, προσφέροντας του άθληση, ανάπαυση, περισυλλογή.
Κ.Κ.: Ευχαριστώ πολύ!
