Ευτυχία είναι ένα καρπούζι πάνω στο κεφάλι σου - Stella Dreis | Εκδόσεις: Άγκυρα

​

​

Χαμογελάς ενστικτωδώς καθώς το μάτι αποτυπώνει τις  λέξεις και τα χρώματα του εξωφύλλου.  Ο τίτλος κεντραρισμένος και οι εικόνες να τον περιστοιχίζουν με μια αίσθηση ελευθερίας. Ευτυχία...καρπούζι...κεφάλι...Σταδιακά, συνειδητοποιείς ότι δεν είναι ο ορισμός της λέξης «ευτυχία» το πραγματικό ζητούμενο. Αν και αποτελεί μια πολύ καλή αφορμή.  Δύο γυναικείες φιγούρες ισορροπούν πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί ενώ μια τρίτη αιωρείται, ακολουθώντας μια σιωπηλή εύθυμη χορογραφία ανάμεσα σε φέτες καρπουζιού και απορημένα βλέμματα συμπαθέστατων  ζώων. Η Stella Dreis, εικονογράφος και συγγραφέας επιχειρεί να μας οδηγήσει σ' έναν ολοκληρωμένο ορισμό της ευτυχίας μέσα από μια ζεστή παλέτα χρωμάτων και αναμειγμένων εικόνων, επισφραγίζοντας τα με την προσωπική της πινελιά. Η εικονογράφηση προσφέρεται για θεατρική αφήγηση, με τους  χαρακτήρες να αποπνέουν δημιουργικότητα και να σε προσελκύουν μέσα από την υπερβολή τους,  μια υπερβολή που προσδίδεται με κωμικές πόζες και εκκεντρικά στοιχεία ενώ παντρεύεται με το χιούμορ και την παιγνιώδη πλοκή.  Η  ελληνική απόδοση  από την Αναστασία Μακρή συμβαδίζει με τη χροιά του δηλωμένου και άδηλου αφηγηματικού πλαισίου της ιστορίας.  Άλλωστε, η εικονογράφηση είναι δυνατή και επεκτεινόμενη και στις δύο σελίδες, με μια ροή που σε καλεί να συνεχίσεις.

Η ροή είναι και το χαρακτηριστικό των τριών ξεκαρδιστικών φιγούρων  που αναζητούν την ευτυχία χωρίς να το βάζουν κάτω. Η ιστορία είναι πολυεπίπεδη, ξεδιπλώνοντας πολλαπλές πτυχές της πραγματικότητας.  Σε μια πρώτη ανάλυση, ωστόσο, το χιούμορ είναι αυτό που μας κερδίζει. Η ζεστή και ευχάριστη προσωπικότητα της κυρίας Φωτεινής δεν περνά  απαρατήρητη από τις τρεις αγέλαστες γυναίκες που τη μιμούνται, όταν εμφανίζεται με ένα καρπούζι στο κεφάλι. Σε μια υλική απόδοση του «έχω για να είμαι», σκαρφίζονται  ευφάνταστα καπέλα με τρόφιμα του ψυγείου τους. Η ευτυχία τους σμίγει αλλά για λίγο αφού, μετά την πρώτη αυτοαξιολόγηση, παραδέχονται ότι η αίσθηση του ανικανοποίητου είναι ακόμη εκεί. Στιγμιαία, η θλίψη αποτυπώνεται με σκοτεινά χρώματα και εκδηλώνεται με ένα κυνήγι εντυπώσεων και πρωτοτυπίας καπέλων που τους εξαντλεί. Δημιουργικές πάραυτα και με μια δυστυχία διπλά φορτισμένη να τους ακολουθεί, αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι όλα τόσο εύκολα όσο δείχνουν. Επιμένοντας στην υλική ερμηνεία της ευτυχίας επιλέγουν  την υιοθέτηση ενός κατοικίδιου. Με κριτήρια προσωπικά αλλά και ποσοτικά (κάτι σε ψηλό, κάτι σε πράσινο κλπ) καταλήγουν να έχουν παρασύρει στη θλίψη και τα κατοικίδια τους, αποδίδοντας εύστοχα την ευθύνη της επιλογής αυτής.

​

Η απάντηση θα έρθει αιφνιδίως από το ίδιο αντικείμενο, όπου και ξεκίνησε η αναζήτηση. Ένα ιπτάμενο καρπούζι θα προσγειωθεί στα πόδια τους  και με ένα δυνατό κρότο θα δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσει μια συλλογική στιγμή. Επίσημες νόρμες και καθωσπρεπισμοί θα εξαφανιστούν υπό τους ήχους ενός καρπουζοπόλεμου που θα στηθεί από το πουθενά, ανοίγοντας τη βαλβίδα της ψυχικής εκτόνωσης.

 

Η αναζήτηση της -μελλοντικής- ευτυχίας  μπορεί να περιμένει καθώς οι ήρωες του βιβλίου απολαμβάνουν την αξία της στιγμής και τους εαυτούς τους εμπλεκόμενους μέσα σε αυτή.  Η ιστορία αυτή αγκαλιάζει με τα πιο πηγαία χρώματα και σχέδια τον αυθορμητισμό, την ευθυμία, το κέφι, την απόδραση από τη σοβαροφάνεια και τη συνεχή συμμόρφωση, αναδύοντας μια νότα ελευθεριότητας.

 

Άλλωστε, όπως αναφέρει εύστοχα ο Molinier, η ευδιαθεσία εδράζεται στην απόφαση και στην δράση : την απόφαση να διαλέξεις την διάθεση σου και τη δράση που στοχεύει στην αισιοδοξία των ανθρώπινων σχέσεων.

​

Συγγραφέας/ Εικονογράφος : Stella Dreis

Μετάφραση: Μακρή Δ. Αναστασία

Εκδόσεις: Άγκυρα

Ηλικίες: 5+