Η κορφή του κήπου - Μαργαρίτα Σκουμπουρδή | Εκδόσεις Γαβριηλίδης

 

«Ήταν μία πτώση, αργά μέσα στη νύχτα. Ακούστηκε εκκωφαντικός ήχος, σαν να έπεσε απ’ τον ουρανό ένα βουνό. Ο Άγης, ο μουσικός, τινάχτηκε όρθιος κι άρχισε να οδεύει προς τον φάρο. Έσκυβε σαν να υπήρχαν κλαδιά δέντρων, κι ευτυχώς ήταν αργά τη νύχτα, όταν η άμμος δεν έκαιγε». Οι μετενσαρκώσεις του μέγα Λογοτεχνικού ιδεώδους, δηλαδή του πλατέως πνευματικού έθνους, δουλεύουν, άοκνα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, το εύκαμπτο σημείο τροπής, όπου ο κόσμος νομίζει πως ηττάται απ’ την ροπή του στην αυτοκαταστροφή, ώστε στη συνείδηση των πραγμάτων να απλωθεί σαν αδιαφιλονίκητη ανατολή το συμπέρασμα πως ο Πολιτισμός κάθε φορά που θα νιώθει ευάλωτος απέναντι στη σήψη των εποχών, θα αφυπνίζει αιφνιδίως μα και με μία αδιανόητη φυσικότητα όσες Πένες δύνανται να πείσουν το σκοτάδι να μετανοήσει στο φως. Αυτός είναι ο κύκλος της συγγραφικής ζωής, και κατ’ επέκταση όλων των νόμων που κυβερνούν το πάντα και το τίποτα. Και μια από αυτές τις Πένες, είναι της κυρίας Μαργαρίτας Σκουμπουρδή. «— Η ζωή εδώ έχει δύο κύριους στόχους. Τις αρετές της απλότητας και της αξιοπρέπειας». Στα έντεκα, αμιγώς Παπαδιαμαντικής καταγωγής και πρωτόγνωρης μετουσίωσης της συγγραφέως στις λέξεις της, διηγήματα της συλλογής «Η κορφή του κήπου», από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη, η, πέραν του ελέγχου της φύσεως, Ομορφιά του αδόκητου, διεκδικείται μετά μανίας και από το θυμικό του Θεού και από τη λογική του διαβόλου, ώσπου τελικώς τα πράγματα καταλαβαίνουν ότι για να αισθάνονται, έστω κατά προσέγγιση, ελεύθερα, πρέπει να απαρνηθούν ακόμα και την ίδια την ελευθερία, και μονάχα έτσι θα ανήκουν χωρίς όρους και δεσμεύσεις στην αιωνιότητα. «Και στάθηκε στο περβάζι να μυρίσει κρύο αέρα. Μια μεγάλη πνοή. Σήκωσε με τα χεράκια της την πλεκτή κάπα στους ώμους, αυτή που φορούσε πάντα στο σπίτι τις κρύες ημέρες». Το “παλιό” και το “νέο” ανταλλάσουν μεταξύ τους το προσωπείου κάποιου νεοφερμένου στην αθανασία θεού, για ξεγελούν την πορεία τους προς τον επιτακτικό και ακατανόητο πολλές φορές διαχωρισμό τους. Μία η ουσία του έρωτα,  το ότι καθώς φθείρεται δυναμώνει, σαν μικροοργανισμός που αν αφαιρεθεί από την ψυχή μας εκείνη θα πάψει να υφίσταται. «Σήμερα βρέχει από το πρωί... Κι εγώ μέσα στη ζέστη του απρόσιτου νόμισα πως θα πνιγόμουνα!». Ίσως να είναι απ’ τα λίγα αναγνώσματα που μέσω αυτού, μου μίλησαν και μου απέδειξαν την ύπαρξή τους οι ανώτερες δυνάμεις του Λόγου. Συγχαρητήρια και καλοτάξιδο κυρία Μαργαρίτα Σκουμπουρδή.

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

​

 Όταν έφτασα στην κορφή του κήπου, το πρώτο που έκανα ήταν να γυρίσω στους παιδικούς τόπους κρατώντας παλιές φωτογραφίες. Ήθελα να δω τις αλλαγές γύρω και μέσα μου. Παρατηρούσα προσπερνώντας με τα βήματα τον χρόνο.
Τι να έγιναν ο κύριος Αντώνης, το παιδί με τα ξυλοπόδαρα, η μάνα, ο Τάσος και όλοι εκείνοι που αν τους παρατηρούσες μάντευες από μία ιστορία; Ίσως να χάθηκαν στον δρόμο σαν απλοί περιπατητές, αφήνοντας πίσω τους το νήμα της περιέργειάς μου για τις προθέσεις τους. Διότι όλοι στην κοινή τους πορεία ήταν μοναδικοί και με βλέμμα διαφορετικό.
Άνεμος φλεβαριάτικος κρύωνε τον νου και το σώμα μου. Ντυμένος σχεδόν ανοιξιάτικα, έπαιζα με την υγεία μου. Καυτές οι σκέψεις στο κεφάλι μου καθώς κουκουλωνόμουν· και στο τέλος, που ένιωθα σαν να ήταν όλα ευχάριστα, δαιμονικά σχεδόν με φίλησε στο μάγουλο η βροχή.
Ύστερα τα σύννεφα διαλύθηκαν. Φύλαξα τρυφερά τις αηδονοφωλιές και σφύριξα χαρωπά καλωσορίζοντας την άνοιξη.
«Πατρίδα! Με χώμα ξερό, θάλασσα, ηλιαχτίδα!» αναφώνησα και χαμογέλασα. (Μ. Σ., από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

​

 Η Μαργαρίτα Σκουμπουρδή γενήθηκε και ζει στην Αθήνα. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στο τμήμα Πολιτισμική Τεχνολογία & Επικοινωνία, σπούδασε σκηνοθεσία στο Ιεκ Ακμή και τώρα σπουδάζει μετάφραση & επιμέλεια λογοτεχνικών κειμένων στο ΔΙΕΚ Αμαρουσίου. Εργάστηκε τρία χρόνια στην παραγωγή της εκπομπής Παρασκήνιο της ΕΤ1. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και το διήγημα

ΚΑΤΩ ΑΠ’ΤΟ ΛΙΟΠΥΡΙ έχει βραβευθεί κι εκδοθεί σε τόμο μαζί με άλλα 25 διηγήματα στον πανελλήνιο διαγωνισμό διηγημάτων από τις εκδόσεις ΚΟΡΑΛΛΙ. Βιβλία της, ΤΟ ΣΑΚΑΚΙ (2016)και Η ΚΟΡΦΗ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ (2018) από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.